ACI ŞİİR
Şu ömrün yarını, bugünü, dünü;
Yüz yıl sürse, bir fâniden sayılır. Bahçıvan gül ile yaşar da ünü, Dam bekleyen zebaniden sayılır! Mevkiden mevkiye evrilir dâva, Kirli yahut temiz; hava bedava… Fakir bırakırsa edilir rüsva; Zengininki senfoniden sayılır! Acaba var mıdır bunun hikmeti; Hep mi bize zamanenin hiddeti? Felek günahkara verir mühleti, Bizim suçlar hep aniden sayılır! Söz bitti, an durdu hayata dair; Kalem umutsuzluk yazar mı şair? Halil, umulur ki bu acı şiir, Zaruret-i insaniden sayılır! Halil GÜLŞEN |