benim annem.. annemi özlemiyorum ve neden ’hasreti’ ? hayretle ! yazmak söylemek zorunda bırakayım beyan esastır inançlarda-sevgi sevgi- Dürüstizm sadece ANA’ya rûcu ediyor kâlbin sızlayan dünyasında huzurumu bırakmışım annemin makber bahçesine duramam ki..! gece gündüz çağırır yanına - en olmadık ânları çok severim ama kimse bilmez ? ’babanla eskisi gibi eleleyiz’ dedi çok özlemiş vuslatı babam- çocuklarını tahammülüne ek yaptığını sezinliyordum istiyordu gitmeyi seslenip ’Huu’ diye en çok sevdiğine tahmin etmiştim..Annemin nefes aldığı vakitlerde küs değildi babam bana ama hiç uğramaz rüyalarıma hep Anam yanımda - diye mi acaba ? geçenlerde sevdiği sardunyalardan götürdüm-anneme ısrar etmişti üç gece düşümde ’kızıl-kırmızı istiyorum’ diye hâlbu ki bir öncekiler pırnakıl açmıştı şeker pembesi renginde önce ki gün saatleri buldu dizinin dibinde sıcacıktı sesi elleri ’mermerime dokunma evlâdım’ dedi O’na sevgimin ifadesiydi aramazdaki ruhî tavrım sonra bir avuç toprağından alıp kokladım..kokladım ve gözyaşlarımı sakladım üzülmesin diye Ana Yüreği İşte... .. |
Anneler cennet kokusudur...
Şiir yazan kalemler susmasın…
............................................. Saygı ve selamlar..