BOŞ VER GİTSİN ÖMRÜMDEN BİR YAPRAK DAHA...Mavi’nin teninde ölü bir yangınım; İklimin birinde cefayı yüklendiğim atlas yorganım. İşimin ehli bir sevdayım: Yana yakıla sevmenin meali de saklı tutmak iken İsmin dualarımda… Alıp da vermeyi unuttuğum nefesin boz dumanıyım. Öykündüğüm kadar ölmeyi dilediğim Bir kuyunun dibinde devinen Ölümlü bedenim. Aşkın asası kör kütük tek hece Sefasını sürdüğüm Yorgun teknenin kırık kanadıyım İçimde çok ulvi bir özlem Adını aşka b/andığım bir sarkıt adeta Damlayan yüreğimin de mezarı, her tuş olduğunda Mevsim… Zaaflarımın Tanrısı illa ki pişmanlık Yeminimi bozduğum kayıp sükûnet. Bir matemin meltemiyim İsli ruhumda saklı sanrılar Fişeklenen günbegün kayıp kelam Ne zamanki dalsam hülyalara Koruyucu meleklerimin de saklı tuttuğu duasıyla Epriyen azametin kör tanığıyım. Biteviye yuhalanan bir mecra Dolduruşa gelen cehaletin azası Anmaların meali kayıp bir tecelli Vuku bulan rahmetin indinde Adam boyu nice söylem İkircikli mizaçların topa tuttuğu Sefil bir hazan kuytumda kundaklanan Kâbusların ifriti de bela yüklü o kaynayan kazan Devingen rahmetin kara tahtası Elimde meram Sardıkça hayata başa çıkmak adına Köhne esintide ruhu duymaz iken cihanın Tek seferde kat ettiğim yıllık mizan. Şimdimi öğütledim dünüme; Yarının mizanseni belki de şakıyan bir şakayık İri damlalar indikçe ruhumdan Kara zemin; afakî sürgün Oysaki meylettiğim sadece ilkbahar. Kolaysa tut elimden Hakkımı çoktan helal ettim ben madem evrene Ölümü mü neşeyi mi hak ettim, Varsın demlensin mevsim ayaklarımda salladığım Çocuk ruhumla iştigal şu sefil mizaçlı bahar Eprimeden içimdeki isyan. Boş ver gitsin ömrümden bir yaprak daha Salındığım değil ait olduğum o kökü sende düşlerin Tininde aşkla yangına durduğum Her ezan vakti şekillenen bir mizansen Yarına dair uzandığım umudun rahlesinde Kozamda saklı feveran Duyulmazlığın sancısı ayan beyan Yeter ki susalım anbean. Sökmeden şafak içimdeki aşka biat Bir surede daha çözülen diz(e)lerin kanadığı Ne gerçek ne yalan. Özrümle yüklü bir özneyim Kayıplarımın da mizacı yorgun suretim Azığa aldığım her ölü günü armağan ettiğim Bilinmezin sönen ferinde Benden başka bir ben daha saklı iken içimde Varsın çözüleyim k/özümde. |
Madem ömür geçiyor dolu dolu yaşamalı...
Beğendim...
.................................. Saygı ve Selamlar..