Âhh YüReĞiMDeN TaŞaN GöZ YaŞLaRıMâhhh oturma odasındaki iki resim diyorum bakışlarındaki sıcaklık hâlâ son günkü gibi çerçeveye dolan anıları içime sinen kokuları yok mu ölüyorummmm ölüyorum diyorum çaresizlikten yine kimseler duymuyor o iki fotoğraftan başka aşure yapmış ablam en son gittiğimde Türkiye’ye annem mi rüyasına girip söyledi ne sanki annemin elleri değmişcesine babam üzerine dua okumuşcasına o kadar hasret kokuyordu ki her bir zerresi buram buram anlatamam -ben de yedim şifâ niyetine- âhhh canıma can katanlar mezarda beni dört gözle beklediğinizi biliyordum ben geldim beeennnn bu ayın on dördünde sizi çok özleyen kızınız geldi bişey deyin bana bir ses edin n’olur yalvarırııımmm hakkınızı helâl edin bir tanelerim sözümü tutamadım nisan yağmuru coşarken yine yutkuna yutkuna ağladım ağladımmmm nagi han |
Rabbim mekânlarını cennet eylesin.
Zordur eminim, tahmin etmesi bile bu kadar zorken :(
Ki bu anne baba olursa daha zordur
Sabırlar diliyorum Nagişim ve inşirah yüreğine
Diyecek başka bişey bulamıyorum zirâ taşmış için
azgın nehir belli
Teselli olur mu bilmem lâkin dua istemişler senden
senin vesilenle de tüm hakka yürüyenlere rahmet diliyorum.
herşeye çare vardır güzel gülüşlüm lâkin bir ölüme çare yok
en acı keder olsa gerek kaderin son yazgısı
ve ardında bıraktığının gözlerinde ki o boşluk.
Anne ıssızlığı baba yokluğu
hiç dinmeyecek koskoca sızı :(
sevgimlesin