YeTMiŞiNCi DuRaKpatikadan geçtik dönen kulenin merdivenlerinde evrenin en kutsal sözlerini ezberledik ellerimiz aşkı kucaklarken yüreğimize okuttuk isimlerimizi martıların suskun çığlıklarında ansızın göğün gülen yüzüne en yakın meridyen ve paralelde durduk senin özlemin artı benim özlemim artı martıların ekmek telâşı artı yolcu vapurlarının alınteri kavgası en masum en sıcak birdenbire firâri bir misillemeyle sana koşan ayaklarım ve senin papatya sevincinde zamanı durdurarak sadece bana gelişin sonra... parçalı bulutlu bir göz hizasında durduk rüzgârın sesi ve senin bakışlarının maviliğinde uzandık yaşamın el sürülmemiş kıyısına ne kederden geberen ahmak melânkoli hallerimiz ne de birbirimizi ısıran travmalar geldi aklımıza dünyada sadece ikimiz varmış gibi sarıldık umutlarımıza geçmişi burda bırakarak kül ettik her parçasını sevgiyi hatim ettik dört kitaptan yedi kıtada üç büyük okyanusta en yüksek dağlarda nagi han |