Arkası Yalan
bu o günün arkası
yani oyalanıp duruyor deniz kıyıda kum taneleri tepeleri aşıp gelmiş ölen öldüğünü bilmiyor galiba devam ediyor mevsimler yaşamaya göğe kapılıp rüyalarla ipin ucunu çek beni yalnız bırakma ellerimin sıcaklığı geçecek mi bana kalacak mı varlığım dökülürken gölgelerle kendime uyandırıp öp gözlerimden evet yolun sonuna yakın bir yer kimse hatırlamıyor sorsan neredeydin kim bir ağacın ıslandığını duyuyorum ve sarılarak üşüdüğümüzü hayatın içinden bana böyle güzel dileklerle dünün hiç bir ehemmiyeti yok işte bu etekleri sonsuzluğun ardı arkası yalan yalan olan. |