biliyorum,
gelsen bozulacak belki o düş


sonra tamir edemeyeceğiz bir daha
söz servisinde solan güle
dikenlenecek gülüş


derme çatma bir aşk bizimkisi
gözlerine dübelle tutturulmuş aynaya bakıp
okuyorum ikimizi


her gece ellerini alçıya alıyorum
avuçlarım kalıp
umut, burgulu çivi


ikinci bir emre kadar yasaklı yorum
güneşin doğuşunu


zira eteğin altında ayın karanlık yüzü
fenimizmi savunan ne kadar pire varsa
kaşıyor arzunun, sinir ucunu


gözlerin kahveleniyor o an
ağzım köz ocağında
bir isyan ki tutuşan

sorma..


sonra fişini çekiyorum sözlerin
duvarlar dört köşe
z’ar tutan bir uykunun
tilki boğan nefesiyle


göbekli tepenin eteğine çöküyor sis
-mografla beliriyor
küçük bir zelzele


biliyorum,
dirilen her ölü gibi hevesleneceksin yaşama


ama güneş yine de doğacak
rüyalanan uykuna