Tezatbir yanım göçük bir şehrin istemsiz gururu, bir yanım solgun bir kentin ezilmiş nuru. göğsümde ayak izleri, kimisi sıla yolunda kimisi gurbete yolcu. eksik sevinçli papatyalar açıyor, alaca mevsimimde. karanlığın aydınlık yarası nüksediyor, güneş geceyi kıskanıyor ölüm gibi bir gecede. yaşamak heybetli bir suç çoğu zaman, çoğu zaman ölmek firar etmek dünyadan. parmaklarının ucunda yürüyor dünya, sessizlik, en büyük kehanet bu çağda. portakal kabukları sardım yarama, ceviz ağacından düşler kurdum odamın dip boyası gelmiş tavanlarında. kibrit kokusunda ölüme kurdum tüm saatlerimi yangın sokaklarında. çeki düzen verdim kalbime, topladım ruhumu tutsak eden zincirlerimi. vakitsiz yakalanmadım hiçbir başkaldırıya. biliyorum, kendime yetecek kadar yokum hayatta. ve hiç arta kalan bir hikayem olmadı. tükettim zencefil kokulu tüm masallarımı. şimdi bulunduğum yolun ortasında dursuz duraksız kaçmaktayım. topuklarımda vazgeçmişliğin serin suları.. |