gri düşler birikiyor gökyüzünün avuçlarında
bir maden gibi kaynıyor gözleri göğün
pas tutmuş gövdesi kırılgan
rüzgar gibi savruluyor azaları insanların
etrafım
el, ayak, koldan bir umman
yağmur paklarken dökülen katranını boyunlarımızın
yüzümüze sırıtıyor kangren gözleri batının
acının bestesi dayanıyor dudaklarımıza
bu kalkış, bu haykırış
göğsünde bir yorgan gibi iman
adı kurtuluş

Hak
ölümü gösterirken insan gözlerine
ölüm hak olmazsa nafile
bir mermilik sızı sadece
eğilmeyen başların duası, nidası
düşmeyen gövdelerin mertebe savaşı
bu insanlar ki asrın şühedası
yer,gök,toprak
düşen her bir yaprakla yankılanıyor
O’ndan gelen bir haber
ötelerden karar var
beyhude değil sızısı annelerin
göğsünde şehadet yatıyor yerlerin
Hak için varoluş
adı kurtuluş

sırıtıyor karşı dağın devi
dökülmüş dişleri ağzına
aynaya sığmayan benlikleri
toprağa girmeyen bedenleri
tek hak onlara vur-kır-parçala
bir çocuğun saçlarına değmemiş elleri
küflü bir et gibi
mazluma yürekli
tek güçleri: milyonlarca mermi
ama Hak var
ötelerden bir karar var
bu yolda dökülen kan var
batı’lı batı’ran
iman gibi mukaddes bir umman var
kalk ayağa, kaldır eğilmez başını ulus
bunu adı kurtuluş

- Abdullah Cemek