Ağhayatın kırdığı narin bir ruhun incecik çeperinde yüreğin bir uçtan bir uca yangını dilin sustuğu yalanın yüzünü çözmekten yorgun gerçeğin inceldiği yerden sızan ayrıntılarda gizli niyetin kaç taş üst üste koyup yıktığı önemsiz ağaca bağlanan çaputtan umulan medet kadar nasıl bir son varsa aklın yolunda yakışır inanmanın ortasında yalnız kalınsa da... sude nur haylazca |
çok çok göreceli.
somut bir veri gibi gözükse de etrafımızda olan ve olması muhtemel olmayan insanlar...
sevgilerimle.