hünkâr
Sen dalından koparılmak üzere! avcısını bekleyen bir gül.
Bu kadar imkansız olamaz sence de değilmi? Gülüşünün ruhumda açtığı yarayı otamak! Zehirli’de olsa kabulüm dür! O elmadan öleceğimide bilsem bir ısırık almak. Belkide;hayalperest bir ön yargı bu bendeki beni sana aşı(k)lamak. Utanırım !! Bakma böyle yangından mal kaçırırmış gibi atıp/tuttuğuma . Düşerim ! Bir an dalıp gitsem gözlerinde ki o yosun rengi uçurumdan aşağıya. Sultan ol ! Hünkâr ol ! Hükümdar ol! Şu ; mecnunhane kalbime Hükmet! Elbet! Bunda da vardır. Bir hikmet |
Çok güzel bir Şiir
Tebrik ediyorum ÜSTADIM
Kaleminiz susmasın
Her daim hakikati
Her daim güzel duyguları yazsın
Başarılarınızın devamını dilerim
SELAM VE DUA İLE