Göç
İşte...
Bu eskimiş pantolonum...yırtık gömleğim. Kapımın eşiğinde delinmiş ayakkabılarım... Yıpranmış ikindilerim. İşte... Bu zayıf bedenim... fersiz gözlerim. Yaktığım bilmem kaçıncı şiir. Yanıbaşımda, dün gece unutulan kurumuş ekmeğim. İşte... Bu dinlediğim son şarkım. Alnımı yakan son ateşim. Balkonumda üşüyen son serçem. Odamı ısıtamayan son güneşim. İşte ... Bu sana son bakışım, Bu halde sana son görünüşüm. Kirli anılarım, kanayan dizlerimle, Bu senden son gidişim. ...................... bkrçkmk 09.06.2002/Antakya |
Belki de aslında sanat dedikleri şey sadece budur ve bunun için verilmiş insanoğluna.