1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
749
Okunma
kadim çınar örtüyor serinliğini
gök yağmura sesleniyor
leyleğin dönüşü muștulu yine
rüzgâr koşarken kuşlar tavafta
gözlerim yorgun göğe bakarken
kaos görünümlü muhteşem düzen
gözyaşlarım demirlemiş kirpiklerime
burukça tebessüm atiye doğru
sana kavuştum dedikçe artıyor
mesafe denilen sonsuz uçurum
belki de bu yüzden yalnız kalışım
hayatım dağılmış çıfıt çarşısı
yanında artıyor yalnızlığım
anladım uzakken sana yakınım
varlığın zindanım olmuş ömrüme
gönüllü tutsaklığım esaret değil
zamanı hapsetmek muradı bende
ruhundan ördüğüm kor zincirlerle
güneş dağlıyor rüzgârın kalbini
leylek bu göçebe, hazırlanıyor
kuşların tek derdi uçmak arzusu
benimse tesellim doluyor zaman
ha geldi ha gelecek beklenen an
Murat CANBOLAT
5.0
100% (3)
Cevap Yaz