"Bir rüyanın ortasında uzanmış düşler.
Yol boyu kavak ağaçları...
Şaha kalkmış bir karınca topluluğu
Toprakta ezilmiş,nar çiçekleri...
Bir dere boyunca,yüzen son balık

Kuytularda katil insanlar...
Isız yerlerde,binlerce yalnızlık
Üstü ürtülmüş bir rüzgar.
Bir esir şehrin insanları ve ölü canlar
Korkunun kolunda bir çocuk...
Yerlere saçılmış gözyaşları...

Toprakta bir kan,bir nefret
Uzaklardan gelen büyük bir hasret
Eller zincirli,ayaklar prangalı
Gözlerde bir umut...
Sayfalara yazılmış son harfler

Güneş göç etmiş gitmiş
Kırlangıçlar uğramaz olmuş bu topraklara
Bir yaralı kurdun dünyaya son bakışı
Dağlar,taşlar ve ovalar...Ve daha neler neler...

Bir rüyanın ortasında uzanmış düşler.
Yol boyunca serpilmiş nar çiçekleri."
Sedat Evren