şubat yanığı
Vakitsiz doğan ayrılıklara
Yenildim Ne çok vuruldum Ölüm koktu Nefesim ruhum bedenim Sen yabancı bir tende Ben sensizlik kokan Bu şehirde Sen yalancı Başka nefese doymuş Ve yenik Ben senin soluğuna aç Soğuk şubat gününde Kaç gün yetim Kaç vakit hasretle Terbiye edildim Ne çok üşüdüm Buz çıplağı gecelerde Kokun taze tenimde Ölümü içtim Şubatın on yedisinde Arzu Yıldız |
Bir amaya renklerden söz etmek
Yükleyip omuzlarına maziyi
En sevdiğini ve onun şehrini
Bir hiç uğruna terk etmek
Şubat bir doğum sancısı sadece
Ölümü bilmeyene
Baharı anlatsan ne çare
Ayın karanlık yüzünde bekleyip
Güneş bizi terk etti deme
Sen sadece birazcık sevmeyi dene
Işıklar içinde bir gece
Ve
Aşkın cazibesini bul çiçeklerde
İlham veren şiiriniz için teşekkür derim.
Selam ve saygılarımla,