MİSYONDUR HAYAT
Gönülde açmıştı güller,gençlik hezeyanları
Özlüyor insan şimdilerde geçen yılları
Dağılmışız sanki biraz, esmiş fırtına
Tutmalıyız yeniden hayatın ipini mutlaka.

Hayat biteviye değil, bilemeyiz sonunu
Yaşıyorsak edinmeli güzel bir misyonu
Amaçsız yürünmez bu yol,ufku kapalı
Hedefine koşan ol sen, savaş cephede
Nefsini yenen mutludur,bunu yapmalı.

Bir tarafta rutini hayatın, bazen anlamsız
Ne kadar versen de emek, kalır faydasız
Olsun, sen vazgeçme sakın olma duyarsız
Ya planla hayatını, ilkeli yaşa
Ya da enkaz gibi savrul; suya, toprağa.

Ne kadar önemlisin sen, bir düşün bence
İnsan denilen mevhum en gizemli bilmece
Bir kez inansın da bak sen, neleri yapar
Hem kendine katar değer, bir ışık saçar.

Varolmanın gereği bu, kaçınmak niye
Sorgula,öğren hayatı,değer bence de
Doldur içini emekle, sabırla al yol
Mutluluk denilen günce, açar sana kol.

Kimler geldi,geçti bak bir dünyaya
Unutuldu kimi çabuk, ismi muamma
Ya öyle mi koşturanlar, karınca gibi
Gör ki neler bırakmışlar bize; maddi,manevi
İşte kaldı şuurlarda bu özel kullar
Geçse de asırlar üstünden, sanki dün gibi
Yıllara meydan okurlar, sanki burdalar
Ölmek değil onlarınki, kalpte yaşarlar .

Demem o ki güzel yaşa, hayat feyzlensin
Bu yolda ;koş, terle,didin sen ki hep teksin
Yaradan vermiş heskese farklı yetenek
İşte dostum bunlar sana ilham verecek,
Eminim, hayatın her an güzelleşecek.

Oğuzhan KÜLTE