Gidilecek her saniyenin hükmü
Leylanın Mecnun’a aidiyeti
Toprağın insicamı
Hele ki düşsel bir aşksa
Düşen ne kar tanesidir
Ne yağmur uçkurukluğu....

Uçurtma üzerinde bir çocuk ezgisi
Gelip giden kim var
Tesbih tanesinde eller
Ninemin kokusu
Hasret türküleri

Gidilecek her saniyenin hükmü
Varılacak sarmalların
Bir endişesi yok mu ?
Hayati her dem
Her kan kokusu
Dişlerimden örtük
Çürük elma tadında
Ellerimi sardım
Kitap çukurunda buldum
Halvetsiz bir işkenceden
Delirmiş bir ademsizlik
Yokluk bir bütün boşluk
Aşk heyulası işte

Dilberin dut yediği çağda
Bülbül aşkı unuturmuş
Şubat ayı
Yağan durmaz
Doğan ölmez derdi dedem
Çiğnerdi iki dudak arasında
Kalemini
Öperdi dudaklarını ince bir dua
Sevgiliye mektup hükmünde
Bir destan okurdu
Dillendirirdi
Öğütsel nağmeden

Karanlık geceden gelen
Ay üzerinde yazılı
Hüsnün levhası
Aşka mektup imiş
Sazıma ortak eyledim
Deyişlerini annem

Gezdiğim şu alın terinden
Nefsim kadar kimseden korkmadım
Yusuf hükmünde aşkı hissederken
Bir sıcak somun ekmek
Bir bardak çaya
Hediye eyledim gençliğimi

Saniyeleri ödemek lazım
Her gün bize hediye bırakan
Ve nabız nabız yoklayan
Bir yaradana !

Harici bir rüzgar gelse de
Beyhude ak saçlarımı okşasa
Sensizlik bana bir-dem ursa
Gökten siyah bir ipek kumaş
Elimden tüylü oyuncaklar çıksa
Ah nerede o tadı şekerin ?
Gözlerine neden bakayım
Sende görmüyorsam o tatlı baharı


Tebessüm sana
Masumiyet bana
Elimizde akordion
Çiçekler ve susamlı simit
Önümde aşkın en duru hali

Keyfime diyecek yok
Hazar gölünde yıkık virane evler
İçinde şen mutlu aileler
Elimde sen
Türkümde sen
Yağmurla çalışan
Tren katarında pencerede sen

Gidiyoruz alev topu ağzında
Eriyoruz zamanın en güzel çağında
Ama durdurak bilmeden seni çağladığımda
Dilime düşer bir nefes
Bir dem sürer kıta kıta
Ah sevgili

Senin adını duyunca Ferhat korkar oldu
Şirine olan aşkından
Öyle sevda yüklü dağları delmek değilmiş marifet
Marifet o dağlarda senle çiçeklenmek imiş
Ben senle çiçeklendim
Senle biçemlendim
Şiirimi örseledi kaşların
Şiirime renk verdi gözlerin
Sonra mı ?
Sonrası iyilik güzellik değil Cemal !!!
Sonrası hep sevdadan hasrete
Hasretten vuslata bir gün

Gidenler ıslık mı çalar ?
Gidenler gözyaşı vurur duvarlara
Gidenler neredeler ?
İzlerini örerken
Ağır aksak giderken
Elimde bastondan bir nihavent türkü
Saniyeleri ödedik
diyebilmek !

Sarıldığım zaman salıncak çocukluğuna
Gidiyoruz işte der gibi
Ellerim ellerine değince
Zincir zincir

Velhasılı sevgili
96 kışında elimden tutan o sen miydin ?
Yoksa sen miydin kalemimi yazan
Kaderimi senle iliştirip
Mektuplaşarak gönlümde
Şöyle katmer katmer
Dağ dağalı bir kadifelikten
Entarini sen mi diktin ?

En güzel zamanımsın benim sen
Ceylanlara sarılıp uyuyorum
Yıldızlara sen derken
Gözlerimi güneşle perdeliyorsun
Sonrası yaprak gibi işte
Şu kapıdan içeri girince
Yeşeriyor erlik duygularım