malın da mülkün de hamalıydı insanlar
ölüp gittiler yokluğu hiçe sayanlar
*
şu cihanı usul usul yana döne geze geze
yara yârdan ölüm babadan miras kaldı bize
*
yağmuru geri çekti yerde toza kızan bulutlar
saçımdaki beyazı ölü sandı göğe uçan kuşlar
*
sen akşamında tutuşan lambalarısın bu şehrin
sokağında yağmurun kaldırım izleri gözlerin
*
Döşe saplanan umudun her çırpınışında
Bir kesik ekliyorum iki yakasına şiirin
*
Yalnızlığı geçerek sesi kıstırdı ince bir gece
Ayrılığın eyvallahını seçti adındaki son hece
*
Yalnızlığın bir garip izdihamındayım
Şiire mısra koyacak yok hiçbir halim
*
Uyusam sanki unutacağım gözlerini
Avutup düşlerimi tutacağım ellerini
*
dümdüz bir gürültünün paramparça yalnızlığı
dört bir yandan tenimi sarıyor suskun gecenin bağnazlığı
*
Toprağa erken düşmeseydi babam, anneme de bahar gelirdi
Annemi her sabah öpüşü babamın, ölümü ertelemeye yeterdi
*
Sana küsmek geliyordu içimden
Yapamazsın diyordu bir şey gözlerinin içinden
*
Ben aleviydim onlar ateşiydi yangının
Ben aydınlıktım onlar karasıydı malumun
*
göğsüme yapışan rüzgar gibisin
ne düşüyorsun yakamdan
ne bir araya getiriyorsun iki yakayı
*
yılları kancık bir rehavete ettiler hiç
upuzun geceye düşlerden bir ömür biç
kimi gözü pek kimi hali hazırda fırsatçı
kimi nahoş kimi düpedüz ekseninde piç
*
ekmeği tuza bandık da yedik
dağları ateşe verdik de geldik
geceyi gün düşü umut sandık
ölümü de gözlerine helal saydık
*
uhrevi bir uyku eliyor düşlerimi
incecik sesin inliyor kulaklarımda
bir görsen beni, beni bir görsen
alıp gözlerini bırakırsın peşimi
*
göğün efendisi yağmurdan
bir akşamüstü eğildi gölgeler
güneşi eritip dağları aşarak
güz havasını soludu ağaçlar
salkım salkım toplandıkça yıldızlar
denizde maviye yeşil dedi bulutlar
*
Bir elma ağacı diktim tarlaya
Göz koydular tarladaki elmaya
Elmanın da niyeti yoktu tarlada kalmaya
*
iklimler değişti mi ne
kıştan düşüyor cemre
ateşten söz alıyor su
bir duman kalıyor yaza
araya kaynıyor adın
kışa geç yaza erken kala
*
bir ağaca bakmanın bahtiyarlığı içindeyim
suları gökyüzüne taşımışlar sanki
yapraklar göğün ortasına dalıyor
ayaklarım toprağa sürüyor parmaklarımı
gözlerim derine daldıkça dalıyor
*
koyu bir gölge uzamış yol boyu
kenarda yol bekleyen bir yolcu
bir yola baktım gölge boyu
bir yolcuya baktım cevapsız soru
gelip geçen belirsiz yol boyu
*
Pencereler vardı ama uzundu geceler
*
Bulutlar çölü anlasaydı sırf utançtan yağardı
*
Uzun ince bir ah’ın içinde yaşıyoruz
*
Ego; en iyi alçaltan değerdir
*
Bütün aşk masallarının teması ‘yalan’dır
*
Kafama vurulduğunda insanların kanatlarının olmadığını anladım
*
Ve biliyorum ki çok uzaklarda bizi anlayan kalabalıklar var
*
Kahkaha gülüşün aşk ayrılığın peşindedir
*
Yaprakların ağaçları terk etmesi, sonbaharın kışa bir itirafıdır
*
İnsan bir kere aldanır derler oysa ben,
bin kere aldandım anarşist gülmelerinde
*
Dil’den önce düş varsa, insan yaşarken tanrı olamaz…
*
İnsanlar virgül’deki üç noktayı görmez de, cümleyi bitiren son noktayı görürler
*
Gökkuşağı süzülüp giriyor pencereden içeri bahar mı oldu renkler mi büyüdü bilinmez
*
Maşuk sağır olunca aşık kendini doktor zannedermiş
*
Gözün alacağı var alına düşen kakülden
*
Gitmek için müsaitse güneşi takip et..
*
Sevgi her zaman doğru değildir bazen hiç sevmemek gerekir
*
Ölüm, evrende bir eşyanın yer değiştirmesinden başka bir şey değildir
*
Tren yolcusunu mu bekler yoksa gitme vaktini mi bilinmez
*
Henüz o tren gelmedi yolcuları mutlaka dönecek
*
Bekle, gözlerim gözlerindeki karanlığı hüsran ettiği an beni tanıyacaksın, işte o vakit beni seveceksin.
*
Gece kendi siyahına aşıktır
*
Kaybedenlerin kefaret ödediği bir müsameredir hayat
*
Soytarı bir yağmur bu kentin varoşlarından sürgün ederken kırık dökük düşlerimi
ben, mutluluktan gizlice çileli bir hürriyet sürüyordum ekmeğime ağır aksak yorgun bir hürriyet
*
Şiir, ıhlamur gibi bekledikçe demlenir, çay gibi taze içilir
*
Eylüldüm ekime döndüm haberin yoktu
Bir ölünün kulağına fısıldayan aşk öldü
*
Kendini pazarlayabildiğin kadar var olduğun kirli bir çağın çocuklarıyız
*
Gözlerimin sersemliği ile gözlerinin derinliğine dalıyorum
Ay ışığı yörüngesini değiştiriyor
*
Gök lacivert aşk kırmızıydı
*
Yolculuk affetmekti her şeyi
*
gök yarıldı yer kırıldı
ateş suyla tutuştu
sen yoktun
yalnızlık kahkahaya boğuldu
*
Tanrım artık yanımıza gel
*
Hayat adil değildi bu yüzden adiler türedi
*
Ben senin üstüne konuştuğum herkesi sevdim
Ama onlar benim tanrımı öldürdü.
*
Yine bir sabahtı; kapıyı gülerek açmıştın
*
Başkasının olumsuz taraflarını konuşmayın konuşturmayın
*
Bir gün mutlaka güzel insanların öfkesi dünyayı ele geçirecek
*
Ölüme senden yakın oluşum
Senin sonra öleceğin anlamına gelmez

*

//Derviş Zel Ali// Haydar Şahinbay//