Gece Kuşatması
Gözlerindeki felaketten
Büyümedi kafeste kardelen Özlemin erken inmesi kalbime Aşkın gece kuşatmasından belliydi Göğe her yıldız düşmesinde Maha ayar verdi kirpiğinin mecni Teni saran yalnızlığın sana kıtlığı Gümüşü bir düş kuruyor karanlığa Kimler demir madeni kurdu Şimdi senin altın kalbine Yanakların gül kokuyor mu hala Rüzgarın şiiri alaşağı ettiği havada Anılara kapı açtıkça her gidenin ardından Tuz çalıyorum gözlerimin yaşından Ve kıvama gelsin diye mısralar Ölçü alıyorum işlemeli tabuttan Leyla’yı senin gözlerinde aradım Tanrı bana çölü bağışladı Özleminden su tükettim Sana karanfil büyütmek için |