Astazi
Ayakta duramamanın nöbetindeyim
Ayrılığın sanrısı yitiyor belleğimde Ve kuşlar yalnızlığın hipnozunda Yönümü bulamıyorum canlı rüyalarda Majör bir histerinin imgesine belendi gece Henüz illüzyonundayım her şeyin Yaklaşamadım halüsinasyonuna intiharın Şiirin nevrozunu yakaladı sanırım mürekkebin demi Ötenazi olurken bütün şairler Ben seni seviyor muydum Bilmiyorum ilk temasını ezelin ebede İdrakında değilim kalbindeki sesin Alkolün tuzunda turuncuya yaklaştı kan Narkozla yoğruldu bedenim Ve simli gözlerinin anatomisi uzanırken tahta masaya Deneysiz duyguların hazzında boğuldu sis |
Yüreğine kalemine sağlık