YAVUZ SELİM HAN GÖRÜNDÜ
Şükür olsun, karanlıklar,
Zâil oldu, tan göründü. Şehid, veli, nice ervah, Emir bekler, can göründü. Yurt mübârek, vatan güzel, Kanı tere katan güzel, Şehid olup yatan güzel, Kazdım yeri, kan göründü. Gayrılardan medet umma, Uyanık ol, gözün yumma, Hepsi ayrı cevher amma, Yavuz Selim Han göründü. Avrupa’mı, o ağyardır, Sende varsa, onda vardır, Yaran varsa, dosta sardır, " Kör" ü gitti, " Nan " göründü. Ermeni’den çektirdiler, Türk’e çok kan döktürdüler, Kürd’e nifak ektirdiler, Diyarbakır, Van göründü. Rus’un meyli bize akar, Suriye’den Arap yakar, Cümle kem göz bize bakar, Bakışları yan göründü. Al bayrağa selam dur da, Feda olsun, ona yar da, Cümle varlık gitsin yurda, Bir de Kahraman göründü. |
"kıratın yanında duran ya huyuna, ya suyuna" demişler.
Eh, "isakahraman" da öyle bir devin gölgesinde nasiplenmiş ki, daha da mı bulaşmasın..?
ne iyi etmişsiniz de o koca çınarın dibinde gölgelenmişsiniz. mis gibi şiir bulaşmış yüreğinize.
kaleminize sağlık dost.