Gelme gökyüzü dersem
Güneşte tersten doğar
İçimi karanlatan gece gibi
Örtme üzerime derdimi
Haketmedimki ben hiç bir zaman
Herkesin hayalini kurtaran kutup yıldızını
Üzerime kapatma gökyüzü

Işığıda güneşle çekerken
Isıtma yüreksiz tenimi
Zaten çamur dolu gözüm yüzüm
Toprak çekiyorcasına istiyor beni
Yeryüzü dışlamış artık
İçin için dolaşıyor duyduğum o
ırkıma yakışmadığım sesi

Özür diliyorum mavi deniz
Suya anlatılan rüyalarımı götürmedin
Haklıydın gitmemeliydi işaret olan her varlık
Aslında suda cansız

Haketmiyoruz aklımızı
Yüreğimizle kuramadan
Dokunmatik bir alete geçirdik hırsımızı

Kıyamet
Nakış nakış düşünüp alametlemek
Öyle bir kızacakki gökyüzü
Olacak adı "müslümanlığı katletmek"

Herkese yayılacak
Yayıldı zaten çoktan bizimle
Doğdu deccal
Oldu bir kutu oyuncak
Bir gözü ki ahlakını yansıtıyor
Bir gözki iradeleri orada birleştiriyor
Bir deccalki "benlikçe"
Telefon
Ve dilimdeki Türkçe