Bazen sığmıyor dünyaya nefesim
Sığdıramıyorum vicdanıma dokunan her bi parçayı
Ciğerimden sökülüyor sanki elimden hiç bir şey gelmeyişi
Geçmez derlerdi de inanmazdım
İz bırakır derlerdi de son bulacak sanırdım
Öyle bir yara ki kanadıkça kanayan
Dur durak bilmiyor gözlerim şahit tuttukça
İnsanın kalbinin yarısı annesinde olurmuş
O yaşamadıkça bir şeyleri diğer yarısı hevese kaptırmış kendini
Eridiğini görmek ölmesinden daha acıdır belkide
Ölenlere saygım sonsuza dek ama
Yaşarken görüyor olmakta ayrı bir acı mucize

Cümleler kıyafet siz kalıyor bir kalıp bulupta giydiremedim harflere
Öylece gözümden yaşlar süzülülüyor ama tarifsiz
Bir ben hissediyorum geçmişinde ki yalnızlığı
Bir ben merak ediyorum arkasına bakıp koşuşturma konuşmalarını
İşin garip kısmı
Kendi kendine konuşması