Sırtımdan geriye
Yatmadan önce
Aklıma son gelenlerin içinde İçtiğim sütün uyuşturmadığı konuşmalar hiç bitmiyor Geriden geriye utana sıkıla zorluyorum zihnimi Keşkeler yüklüyorum pişmansız kalbime Aklımı diretiyorum yastığın fermuarına Zorla söküyorum gönül dikişlerimi Kamburum bilir akılsız işlerimi Pencere önü çay bardağına anlam yükleyip fotoğrafladım Çektiğim tüm manzara fotoğrafında duman hiç eksilmiyor Gerçeklerde kamburumun ardında Koştukça koşuyor O fotoğraflarda adımlarım hep duruyor Yaman gözler utanmazda Bu çekik gözlerim ne ağlar ne ağlar Kamburumun arkasında Anlatamadığım çok mezar yatar Katillleri hep soframdalar. |