SieBeNŞiirin hikayesini görmek için tıklayın "kırk YıL değil de , yetmiş aSıR hatırı kalır mı bu şiirin yüreğinde"
--- Yağmur sonrasıydı sanırım Gökkuşağı renginde gülüşlerle Ellerinde ıslak papatyalarla bana gelip Kapıyı üç kere tıklatışın O an Yüzüne yansıyan yüzümün Nasıl al bir tutulma yaşadığını Ve ayna diye gökten indirdiğin ayın şavkında Mutluluktan parlayan iki çift gözü hatırla Biri yeşilden maviye dönüşürken Digeri kahve telvesi rengine bürünmüştü Leyleklerin ve martıların göçünden sonra Kışın bu soğuk yüzünde Yanan yüreklerimizin nârıyla evreni ısıtırdık biz Ve ben -7 derecede bile donan göle vuran aksinden eğilip Üç kere öperdim Başımın tacı yaparak -İnsanları bırak Ördekler hatta kurtlar, kuşlar bile kıskanmıştı bu sevgimizi- Şimdi şehrinin tam kıyısında Bu saattte hayaletler bile uyurken Yedinci sokağın yetmişbirinci adımında Adımlarımız birbiriyle dik açıyla çarpışırken Kederimi tıka basa sevinçle doyuruyorsun ya O anda ağzımın güldüğü kısmından bütün annesiz kuşlar öpüyor Avuç içlerime düşen kahkahalarla beslenirken her biri Mutluluk duasıyla yıkanıyor ruhum Ve sende nimetten sayıp sevincimi Yedi harf çok yakıştı ellerime diyorsun N’den başlayıp tek tek her harfi yüreğinin İçine içine dolduruyorsun Nefes nefes sonsuzluk üfleyerek Ben de "beni sensiz bırakma" diye Sırılsıklam kirpiklerimle gözbebeklerime yazıyorum ismini Günah sayılmaz artık alnımdan üç kere öpüşün Al artık mumyala beni Kaderinin en ücra köşesine sevdiğimmm.. nagi han |