GÖLGELERİN KADERİ
Aslına benzemekti kaderi gölgelerin,
Değmezdi Zat’ına, nefsine uyanıktı göz süzmeleri, Mecburi çırpınışta yara alacaktı elbet ümitleri, Acıdan geçmeden, elbet aymazdı bedeninde himmeti. Çareyi tutsak etti tenine, ilminde kavruldu İNSAN, Ateşi yaktı daldı seyre, dedi; şimdi göze göz dişe diş, kana kan Bu zorlu yolculuğa tutsak dillerin şamarı, oldu pek yaman Baharı az kışı hoyrattı değişti durdu zaman. |
Şiir hayatın gerçeğidir…
........................................ Saygı ve selamlar..