İnsan olmanın doğasında var çelişkilerimiz…

Hangimiz hayatta yanlış seçimler yapmadık ?...
Yapılan muhasebeden arta kalanlara razı olmadık !...
Hangimiz yaşadıklarımızı her zaman hatırlamak istedik?
Yüreğimizi acıtacaksa bazen unutmayı yeğlemedik….
Ya da izi kalmasın diye silmedik!

Hangimiz geçmişimizle zaman zaman çelişmedik ?
Doğruları bulmak için onunla didişmedik?
Sebebi olmadığımız şeylerin sonucu olmadık yaşamımızda!
Ya da sonucunu bile bile yanlışlarımıza kılıf aramadık…

Hangimiz tam doğruları söyleyecekken arada bir yutkunmadık?
Bezen de dilimize hakim olamadığımız için kalpler kırmadık!

İstediklerimizin peşinden giderken hangimiz yolumuzu şaşırmadık?
Sonra da kılavuzu karga olanlar misali pişman olmadık?
Bize verilenleri sorgulamadan alırken hangimiz kanmadık?
Hangimiz güvenimizin bedelini en ağır acıyla ödemedik?

’İnsanın alacası içindedir’ diyen büyüklerimizi,
Hangimiz her zaman dinledik?
Sonra da yine onlara sığınıp o bilgelikten pay istemedik?

Belki de bunlar yaşandığı için ‘biz’ olabildik…
Demirin çeliğe dönüşmesi gibi ancak şekillendik….

22.05.2015 Serap IRKÖRÜCÜ