Ayazdaki güneşin kar toplaması gibi gülüşün,
Fırtına öncesinin sessizliği gibi sanki duruşun.

Bakışın, düşünüp de denemeyen sözler gibi,
Gözlerin uzanıp da erişilemeyen izler gibi.

Hangi geçmişin tortusuna bastın, çıkamıyorsun,
Hangi çölün vahasında kaldın ama susamıyorsun.

O nasıl bir geçmiş ki istesen de peşini hiç bırakmaz,
O nasıl bir gelecek ki yalvarsan da seni yanına almaz.

Çocukluğun mu doğar her sabah tan yerinden sancıyla,
Hayallerin mi batar aynı günün fecrinden usancıyla.

Silkelen, sıyrıl kuytusundan bu örümcek ağlarının,
Kır zincirlerini paslı kilitteki çürük bağlarının.

Zaman uzun, ömür kısa, düşmeye başladı yapraklar,
Gelecek bizim için gizemli kim bilir ne günler saklar.

Günah sevaplardan, sevap günahlardan arta kalansa,
Senle ben ne eksiliriz ne artarız karar bize kalsa.


28.12.2015 SERAP IRKÖRÜCÜ