3 Aralık günü Birleşmiş Milletler tarafından ’Uluslararası Engelliler Günü’ olarak 1992 yılından bu yana etkinlikleri düzenlenen uluslar arası bir gün olarak kabul edilmiştir.
Ne kadar isterdim seni Tümüyle hissetmeyi Doya doya sevmeyi….
Görebilseydim eğer, her an seni seyrederdim. Yüzünü içime işlerdim, an’lar ise göz göze… Sadece dokundum sevgine, Resmini beynime kocaman çizdim…
Duyabilseydim eğer seni… sadece seni dinlerdim. Sana neler anlatırdım, aşk akardı yürekten yüreğe… Kazıdım tınılarını beynime Seni içimdeki sesinle eşleştirdim.
Tutabilseydim ellerini eğer, seni hissetmek isterdim. Doyasıya sarılırdım, sevgiler yaşanırdı el ele… Sevginin kollarıyla uzandım hep içine Kollarım oldun benim, seninle direndim.
Yürüyebilseydim eğer, sana ben… hep ben gelirdim Yolları dümdüz ederdim, coşkular seve seve… Bense rüyalarımla gittim hayallerine, Gelişinle her zamanbayram ettim.
………….
Oysa ben,
Seni dokunuşlarınla gördüm, Yüreğimle sarıp sarmaladım, Duygularımla koşarak geldim, Hep parmak uçlarımla sevdim,
Dudaklarının ucundan duydum seni, Böylece kaldırdım tüm engelleri…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Aşağıda bir yorumda de belirttiğim gibi Sevgili 'Bir Eflatun Ölüm'... Hiç, sizden farklı düşünmüyorum...
Ama toplumun genel duyarlılığı açısından henüz orada değiliz ne yazık ki!... Böyle günler, ilgiyi konuyu yönlendirmekten başka neyi çözer?... O da çok tartışılır tabii :(
Açık yürekli yaklaşımınız ve değerlendirmeniz için çok teşekkür ederim. Sevgilerimle...
Aşağıda bir yorumda de belirttiğim gibi Sevgili 'Bir Eflatun Ölüm'... Hiç, sizden farklı düşünmüyorum...
Ama toplumun genel duyarlılığı açısından henüz orada değiliz ne yazık ki!... Böyle günler, ilgiyi konuyu yönlendirmekten başka neyi çözer?... O da çok tartışılır tabii :(
Açık yürekli yaklaşımınız ve değerlendirmeniz için çok teşekkür ederim. Sevgilerimle...
Şiir ve Adı dünyanın içinde bulunduğu açmazı özetlemiş. İçerik ise, düşünülmesi gereken insanlığın eksiklerinin özeti... İnsan, sevgi yumağı olsa; "’Uluslararası Engelliler Günü’ kutlamaya gerek kalmazdı diye değerlendirmek isterim. Zira o zaman hem bedenen hem de zihnen aramızda engelli olmazdı derim. Uzun bir aradan sonra anlamlı dizelerle aramızda olman güzel. Kutlarım. Saygılarımla.
Her özel gün için ben de sizin gibi düşünüyorum... Am bugün, adına ithafen yapılanlardan bile haberi olmayanların da olduğu bir gruba dair... Onların bazıları durumlarının farkında olmadıkları için hak arayışları da yok!.. Arayanlara da zaten veren yok!... :(((
Hiçbir konuda eşitliği sağlayamamışken, doğuştan hayat karşı 1-0 yenik başlayan bu canların herkesçe düşünüleceğini beklemek bence bir ütopya!..
Ülkemizin ve insanımızın gerçeği engellilerle ilgili çok çarpıcı örneklerle dolu. - Engellilerin otoparklarına onlardan başka herkes park eder, - Kaldırımlardaki engelli yolları ya beton elektrik direkleriyle kesilir... ya da - Yarısı kaldırıma çıkmış arabalar nedeniyle engelliler oradan geçemez. - Engelli maaşların ödeneceği şubelere dik merdiven basamaklarıyla ulaşılır!... gibi...
hangisini sayalım?!?!
Bugünlerin hatırlatılmasına gerek kalmayacak günlere erişmemiz dileğimle... Ayrıcalıklı yorumunuz için teşekkür ederim Necati Bey.
Her özel gün için ben de sizin gibi düşünüyorum... Am bugün, adına ithafen yapılanlardan bile haberi olmayanların da olduğu bir gruba dair... Onların bazıları durumlarının farkında olmadıkları için hak arayışları da yok!.. Arayanlara da zaten veren yok!... :(((
Hiçbir konuda eşitliği sağlayamamışken, doğuştan hayat karşı 1-0 yenik başlayan bu canların herkesçe düşünüleceğini beklemek bence bir ütopya!..
Ülkemizin ve insanımızın gerçeği engellilerle ilgili çok çarpıcı örneklerle dolu. - Engellilerin otoparklarına onlardan başka herkes park eder, - Kaldırımlardaki engelli yolları ya beton elektrik direkleriyle kesilir... ya da - Yarısı kaldırıma çıkmış arabalar nedeniyle engelliler oradan geçemez. - Engelli maaşların ödeneceği şubelere dik merdiven basamaklarıyla ulaşılır!... gibi...
hangisini sayalım?!?!
Bugünlerin hatırlatılmasına gerek kalmayacak günlere erişmemiz dileğimle... Ayrıcalıklı yorumunuz için teşekkür ederim Necati Bey.
duyabilseydim eğer seni... sadece seni dinlerdim sana neler anlatırdım aşk akardı yürekten yüreğe... kazıdım tınılarını beynime seni içimdeki sesinle eşleştirdim
bu süper şiiri yazan ve bizlere yansıtan Serap hocamı cani gönülden kutluyorum nicelerine diyor selam sevgi ve saygılarımı arz ediyorum
Seni dokunuşlarınla gördüm, Yüreğimle sarıp sarmaladım, Duygularımla koşarak geldim, Hep parmak uçlarımla sevdim,
Dudaklarının ucundan duydum seni, Böylece kaldırdım tüm engelleri…
Serap IRKÖRÜCÜ
Harikasınız sayın hocam...engelli insan yoktur onlara engel olan akıl sağlığı engelli olanlar vardır...tam gününe denk düşmüş insanlık adına duyarlılık dolu müstesna bir şiir okudum. asil yüreğinize derin saygılar ve şiirinize gönül dolusu tebriklerimle esen kalınız öğretmenim...
Bedensel ve zihinsel engellilerin saf sevgiye çok yakın olduklarına tanık oldum yıllar içinde. Onların çoğu egolarından o kadar arınmışlar ki... sadece sevgi ve ilgi istiyorlar. Neredeyse başka hiçbir beklentileri yok...
Dizelerden yaptığınız duyarlı yorumunuz, beğeniniz için ben teşekkür ederim Halil Şakir Bey.
Bedensel ve zihinsel engellilerin saf sevgiye çok yakın olduklarına tanık oldum yıllar içinde. Onların çoğu egolarından o kadar arınmışlar ki... sadece sevgi ve ilgi istiyorlar. Neredeyse başka hiçbir beklentileri yok...
Dizelerden yaptığınız duyarlı yorumunuz, beğeniniz için ben teşekkür ederim Halil Şakir Bey.
ben; yaralı bir eşin şükür hallerinden dem aldım güçlü bir bir iradenin ayağa kalkışı gözlerimde hep mutluluk yaşıdır
şimdi bu şiiri okurken duygularım delik deşik yıllar aldı götürdü beni kahrolası bir gecenin sabahına yeni bir bahar gelse demiştik
o baharda gülüm soldu dikenleri hala yüreğimde kaç yıl geçti aradan ve aya kalktı bir sevgi abidesi ve... Hep mücadele etti bütün fırtınaların üstünde ayağa kalktı bir mücadele bayrağı felç olmuş bir bedenden abidesi dimdik ayakta o sevdiğim kadın çelikten iradesi ile nice hastalara umut oldu gülen yüzünde nice umutsuzluklar söndü çocuklarımın üstünde kol kanat oldu biliyorum... Çocuklarına bir şey olsaydı işte o zaman, o kesin ölürdü...
Buda benim trafik kazası geçiren eşimin hikayesi % 64 engeli olan çelikten bir irade.. Bu şiir çok anlamlı olmuş, beni ağlatan duygulandıran ve geçmişe götüren bir sevgi demeti duygular...
Gözleri gözümde saran yarayı Kırmızı görürdü sevmez karayı Bir bahar açardı gülden sarayı Doldurdu içine sevgiden umut
Hocama sonsuz saygı ve selamımla umut veren ve umut olan bir şiir yazmış
Allah kimseye acı ve keder vermesin...
Ahmet KARA tarafından 12/3/2020 10:46:34 AM zamanında düzenlenmiştir.
Teşekkür ederim çok saygı değer Hocama. O hep "ayağa kalkacağım, ayağa kalkacağım" dedi ve sonunda büyük bir azmin sonucu ayağa kalktı.. O ne muhteşem bir iradeydi... Zaten kendisi çok güçlü bir insan. her şey beyinde başlar derdi...
Aslınsa sanal ortamın getirisi kadar tanıyoruz birbirimizi... Bu da 'hiç tanımamak' demek ne yazık ki!... :((
Yazdıklarınız beni çok etkiledi Ahmet Bey. Büyük ailemin için engelli bir canımız olduğu için midir bilmem ama bu konuya karşı çok hassasım. 'yaşamayan bilmez' denilen durumlardan biri de bu!..
Yakınımdaki gözlemlerimden biliyorum ki... bir engellinin ailesi olmak, ona yardım etmek, yaşama tutunmasını sağlamak, sabır göstermek... zannedildiği kadar kolay değil...
Size de büyük geçmiş olsun, eşinizin şifası daim olsun inşallah... Duyarlı yüreğiniz var olsun...
O nedenle sizin vasıtanızla engelli yakınları olanlara güç ve azim diliyorum. Engelli çocuk büyütenlerin doğumdan itibaren yaşanan bu süreçteki acılarını gömüp çare arayışlarına girmeleri karşısındaki mücadeleci yüreklerini kutluyorum.
ÖZELLİKLE ENGELLİ ANNELERİNİN ( YAŞLARI NE OLURSA OLSUN ) ELLERİNDEN ÖPÜYORUM...
Teşekkür ederim çok saygı değer Hocama. O hep "ayağa kalkacağım, ayağa kalkacağım" dedi ve sonunda büyük bir azmin sonucu ayağa kalktı.. O ne muhteşem bir iradeydi... Zaten kendisi çok güçlü bir insan. her şey beyinde başlar derdi...
Aslınsa sanal ortamın getirisi kadar tanıyoruz birbirimizi... Bu da 'hiç tanımamak' demek ne yazık ki!... :((
Yazdıklarınız beni çok etkiledi Ahmet Bey. Büyük ailemin için engelli bir canımız olduğu için midir bilmem ama bu konuya karşı çok hassasım. 'yaşamayan bilmez' denilen durumlardan biri de bu!..
Yakınımdaki gözlemlerimden biliyorum ki... bir engellinin ailesi olmak, ona yardım etmek, yaşama tutunmasını sağlamak, sabır göstermek... zannedildiği kadar kolay değil...
Size de büyük geçmiş olsun, eşinizin şifası daim olsun inşallah... Duyarlı yüreğiniz var olsun...
O nedenle sizin vasıtanızla engelli yakınları olanlara güç ve azim diliyorum. Engelli çocuk büyütenlerin doğumdan itibaren yaşanan bu süreçteki acılarını gömüp çare arayışlarına girmeleri karşısındaki mücadeleci yüreklerini kutluyorum.
ÖZELLİKLE ENGELLİ ANNELERİNİN ( YAŞLARI NE OLURSA OLSUN ) ELLERİNDEN ÖPÜYORUM...
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.