65
Yorum
92
Beğeni
0,0
Puan
4891
Okunma
Bir baba gider
Toz duman olur her yer
Ama ne toz duman!...
Sonrası zaten bir tufan...
Mahşerî ama durgun
Gözleri bile konuşmayan bir kalabalık
Küçücük yürekler tek tek gezer o gözleri
Bir duygu yakalamaya çalışır çaresizce.
Ne kahredici bir sessizliktir o
Çoğu her şeyi bilir ama kimse demez,
Diyemez!
Kartopunun çığa dönüşmesine
Sebep olmak istemez.
Bir süre sonra
Aldatmaca sözler çıkar ağızlardan
Kendilerinin bile inanmadıkları.
Zaman durur, sesler silinir
Sanki dünyada kalan
Bir babası bir kendisidir.
O kadar emindir ki
Aslan gibi babasının
Sağ salim, şakacı haliyle
Kapıdan gireceğinden,
Her şeye kaldıkları yerden
Devam edeceğinden…
Tan yeri ağarırken
Bir hareket, bir telaş, bir ağıt…
Hepsi birbirine karışır, figan feryat…
Selâsı okunurken duyar
Babasının adını,
‘Susturun’ der,
’Yanlış biliyorlar,
Hani demiştiniz ya
Benim babam ölmedi!’…
Kendine geldiğinde
Çıldırtıcı bir sessizliktir yer gök…
Halının ortasında
Başı kıblede babası vardır.
İşte evine son kez uğramıştır.
‘Yapma baba, gitme!
Kırk dokuz yaş nedir ki…
Daha biz seninle ne yaşadık ki!...
Bizi senin kadar kim sevebilir ki?...’
……………………
Bir baba gider,
Onunla hayaller de biter,
Bir baba gider,
Herkes gider,
Bir baba gider
Onunla her şey gider….
Serap IRKÖRÜCÜ
Günün Şiiri seçkisiyle şiirimi taltif eden Seçki Kurulu üyelerine, sayfamı ziyaret eden, beğeni ve yorumlarıyla duygularını paylaşan tüm sayfa arkadaşlarıma çok teşekkür ederim.
Sevgilerimle... Saygılarımla...