yaz boz tahtası değil burası
yok öyle al götür çöp kovası
yürek işidir şiir
şair sevgi emekçisidir...


göç etsede
kuş uçsada
geçsede serden
hep kaldığı yerden
yürek aşk bekçisidir...


kör değildi benim kadar sabah
ezandan önce işe koşturdum
sair zaman hep boş kaldıkça
edebiyatdefterini coşturdum

ki şair miyim hiç sanmam
senin yüzünden yanmam
bi daha da asla kanmam

kırılınca
aynı daldan düşer mi insan


sevdimiydin yar diye
belledin mi ev diye
telledin mi ar diye
nasılsa var diye

garanti mi!

ah dilim
sessiz film
öyle ya cepte diye
şu ’sevdalı’ kelime...

vur kazmayı beline
ver ellerin eline
göm
daha derine


mavi uğur böceği
gümüş kolye
vav öyle
bi de alyans
a/yarlı balans
len şapşal şair
sen ne söylersen söyle

ki şiirlerinde imgeler
çekmecede simgeler
gizleyen bir kadının
önemi yok ilk adının

ilk aşkının
bakışının
akışının

su yatağına göre
at sahibine göre
körü körüne...


kalp bi yere kadar koşar
aşk peşinden
vurulur on ikiden ölürsün

akıl sınır tanımaz coşar
düşün peşinden
kurulu hayal ile büyürsün

ruh asil olan sonsuzu aşar
altıncı his peşinden
yaren olur birlikte yürürsün...