-tek değişmeyen- (sensin !).. halk’alar evrilmiş dünya kadarı kader değil isyanı öz/gür kumaş ütüsü kopuktu duygusu kadim aşkî bakışlardan duble paça dikilmiş randevusuz bekler ekoseli diz üzeri eteği-yâri..?! değişmeyen devr-i zamane dönüyor dönekseme-den anlamadan aldatıldığımı yaşadım//oysa ki hep tütünsüz uykusuz kalmıştım külhan-beylik uzağımıza tezgâh kursa da sevdiğim adı namına üç ay on gün geçirdim kâlbimdeki köyün birinde pek mitolojik olmasa da sahilde demlenmek keyfe keder dışı-söhretim alanı bir bağdaş çapıydı- lâkabı diğer kıyakçı-kendin bilip fondipler akşamcı böyleydi ikinci aşkı’nın saltanatı asırlar mı geçti ne ! kimse kalmamış sahilde ? boşuna ünlem ve soru işaretleri //her saniye doğuyor,sonsuza....noktalama gereği ümücükleri sıkmış minicik dünya’da teknoloji ısrarda inkârı değiştirir makam-ı ferahfeza bak ! aşk yaşıyor bebek yüzlü hanım kızımız robotla erkek çipli saçlarıyla yakışıklı ’yapay zekâ’ ... .. |
ŞİİR’in huzur verdiğini öğrendik…
İçtenlikle tebrik ederim…
Şiirsiz sevgi olmaz…
...........................................Selam ve saygılarla..