DİYORSUN
Biri kibrit çaksa üstüne çöküp
Yansın bir tek benim çıram diyorsun. Yanmazsa yüzünden astarı söküp İte kaka işte sıram diyorsun. Çürük beynindeki ininden çıkta Bir bak hele kimin kıçı açıkta Anladık uçuksun biraz kaçıkta Sen hala yazıya turam diyorsun. Mütevazilikten dem vuruyorsun İşine gelene yol soruyorsun Asıl insanları sen yoruyorsun Saçmalıklarına nâram diyorsun. İlgi ve alaka senden gidince Ahkâm kesiyorsun hep ince ince Kuyruk acısına birde sinsice Sanat adınadır yaram diyorsun Yalakalık, riya sende diz boyu Yoksa nenenden mi aldın bu huyu Kendine çevirip akan her suyu Benden başkasına haram diyorsun. Doyduğun tarlaya nifak ekersin Sanıyorsun ki hep balsın şekersin Kantara yüklesem sıfır çekersin Halâ nerde benim daram diyorsun. Dizgini görünce boyun uzatıp Koşuyorsun tozu dumana katıp Ter içinde çitin önüne yatıp Kalkmam bura benim hâram diyorsun. Çamur atmadığın insan kalmadı Kalemin desturdan nasip almadı Haddini bildiren kimse olmadı Ap akçadır benim karam diyorsun. Aydın YÜKSEL-ANKARA 02.01.2019-Çarşamba-12.50 |
Şiirin güzelliğine alkış tutuyorum...
mükemmel bir şiir olmuş…
Şiirin sesi hiç susmasın...
............................................. Saygı ve selamlar..