EY GÖNÜL!
Gevrek olur, kırılır da düşersin
Çürük dala, ayak basma ey gönül! Yâr sayma kendine, O’ndan gayrisin El ipine, gönül asma ey gönül! Bile bile nolur, haramı tatma Haksızın, zâlimin; elinden tutma Ne olursun, “kul” olduğun unutma Sen kendi kendini, kasma ey gönül! İlgi, bilgi, sevgi; îmanla dol da Hiç gözün olmasın, ne sağda, solda Seher vakti esen, bir meltem ol da Deli poyraz gibi, esme ey gönül! Yaklaş düşmanının, yanına kadar Sen akıt son damla, kanına kadar Boyun eğme diren, sonuna kadar Zoru görür görmez, fısma ey gönül! Yetimin, mazlûmun; âhını alma! Zevke, eğlenceye; sakın ha dalma Zâlimin zulmüne, seyirci kalma Hakkı haykır susma, susma ey gönül…! 30/12/’18 Hanifi KARA |