Bir Nefes Aralığı
gece insan yapıyorlardı
dümeni kırılmış bir denizci bile vardı şarkılarla hislerimizi aralayan duygulu beşiğin sallantısına kapılıp ne zaman geleceğini özlüyorduk aydınlıkların birbirimiz biz ve narin topraklar limon ağacına tabi olmak için sarhoş olup yağmurun tadıyla yokuşlardan akıyorduk fakat hala yoruluyorum şikayet değil bir nefes aralığı yaslanıp sıcak taşlara eski fırtınalarla konuşmak iyi geliyor kalbime üstümü örten suyun çekilmesine seviniyorum aynı anda her kıpırdanışın sahibi olmak sesime altın gülüşlü hayretler bırakıyor ellerimin ucunda mutlu ay çekiştirip eski zamanları sayıklıyorum ateşimin sevinci inci. |