Aslında sen beni hiç tanımıyorsun sevgilim
Yazdığım şiirlerden
Kulağına söylediğim ninnilerden aşinasın bana
Boyum nedir
Kilom nedir de bilmiyorsun
Gözlerimin öksüzluğünü
Ellerimin yetimliğini biliyorsun yazdığım satırlardan
Ve buğday tenli saçlarımın günaşırı ağladığını


Eminim ki binlerce kişinin arasından
Yüreğinle seçip yine bulursun beni


Aslında sen beni hiç görmedin sevgilim
Rüyalarındaki beni
Seni takip eden gölgemi biliyorsun
Yoksa gözlerim ne renk bakar
Kirpiklerime takılan yaş nasıl ıslatır yüzümü
Gamzelerim nasıl gülümser bilmiyorsun


Ama iki gözünü de bağlasalar
Milyonlarca kişinin arasından
Tek bir gülüşüm
Tek bir hıçkırığımla
Elinle koymuş gibi bulursun beni



Aslında sen beni yalandan sevmedin sevgilim
Hayalinde çizdiğin resme de aşık olmadın
Bir portre de boyamadın boydan boya
Saçları sarı
Gözleri yeşilden maviye çalan
Hüzünlenince gri gri bakan
Sadece gamzelerime arşipel gülüşler doldurdun
Ellerime uğur böcekleri
Yüreğime katıksız sevgi


Sen beni sırf ben olduğum için
Yüreğinle
Ruhunla
Sevdin ya sevgilim
Artık mutluluktan öLeBiLiRiZ..









nagi han