Benim değil...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Öyle özlemler taşıyor ki bazen insan,
başını kaldırıp göğe doğru bakınca ezan’sız kalmış sema’lar bile üzgün... İçine kırılıyorsun işte... Zifiri bir karanlığa açıyorum gözlerimi Yaşadığım ev, gittiğim yol benim değil Uyanmak için içime çektiğim hava, camdan bakarken gördüğüm sokak benim değil Dilim selam verecek komşu ararken Sesimin yutkunarak geri çekildiği iç benim değil Her gün biraz daha içime çekildiğim ama içinden çıkamadığım yurt benim değil Yaşadığım his, konuştuğum dil benim değil Şüphe ediyorum kendimden... Galiba taşıdığım can benim değil.. |
Sevdalı duyguların coştuğu bir gönülle kaleme alınan şiiriniz enfes...
Beğendim...
Şiir sevdik, şiir yazdık, şiir okuduk...
...................................... Saygı ve selamla..