5
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
938
Okunma
Ekmeğin kokusu; ölüm kokusu.
Birkaç parça umut, bir yudum da su..
Gelir mi ocağın acep uykusu?
Yaşamak kömürden, ecel kömürden;
Her dakika bir taş düşer ömürden.
Kim ne der duyulmaz, toprak sağırdır.
Anne, baba, hele evlat ağırdır…
Bir dağ gibi çöküp giden bağırdır.
Düşünür düşünür çözülmez soru;
Aç kalmak mı zordur, emmek mi koru?
Bekler ki toprağın kalbi yarılsın,
Bekler ki bir müjde koşup sarılsın.
Acının adı yok, kime darılsın?
Susar da ölmenin tadında kalır,
Belki bir bebeğin adında kalır.
Usul usul çeker son nefesini,
Duyar diye belki bir can sesini.
Sonra sol yanına gömüp ye’sini,
Ellerini bir bir banar uykuya,
Kuş tüyü yatakta kanar uykuya!
(Soma şehitlerine)
5.0
100% (8)
Cevap Yaz
