SENDE'Mİ KADER
Güle, bülbülü mecnun eden kader
Kuşa, kurda Dağı, taşı mekân tutturan kader Damla, damla sularla Dağ, taş yeşile bezenince Koyuna kuzuya ziyafet çektiren kader Yârimi ’de Bana kavuştur Hasret kaldım nur yüzüne kader Dinmeyen tufanlar arasında Savruldum taşlar arastasına Tutunamadım kuru ’da olsa bir dala Kırıldı kemiklerim kalkamadım ayağa Bir yudum suya muhtaç ettin bu halde Boyun eğdim yenik düştüm sana kader Kimini beklenmedik zamanlarda Çıkartırsın tepe zirvelere Kimi çok çalışsa da Sürersin çorak topraklara Kimine havyar yedirir Aslandan süt sağdırır sın Katta, yata yalılarda yaşatır Uçaklar da, helikopterler de Semalarda dolaştırır sın Yoksullara tepeden baktırır Hallerine neden güldürürsün neden kader Varlık içinde yaşayanlar kıymet ‘mi bilir Şükür zikrini dile mi alır Sendemi taraf seçtin kader Yoksulu kuru otlar gibi yakıp tutuşturursun Küllerini yellere verirsin Zenginlerin çöplerine muhtaç eder Azıklar toplatır evlerine gönderir sin O günkü bulduklarına şükür ederlerken Kenardan seyreder Mutluluklarına Çomak sokmak istersin değil mi kader Hiç gülmez misin yoksula Vermeden, hazırını elinden alır Verirsin zenginlere Bir kere ’de yüzlerine güldüğünü söyle Gökten hazineler yağdırsan ’da Başlarına taşlar attırırsın Güç yetmez seni alt etmeye Hep sen kündeye getirir kazanırsın Yoksullara neden travma yaşatırsın kader Kimini mecnun eder çöllere salarsın Kimini Ferhat gibi dağları deldirirsin Kimine yanındaki sevdiğini çok görür Kavuşturamaz sın, Kimine pavyon ’da barda Makyajlı yüzlerle meyli masalarda Gece gündüz demez Loş ışıklı odalarda nefsi unutturur sun Lüks arabalarda gezdirir kural tanıtmaz sın Garibe eşek arabasını bile çok görürsün kader Utanıp sıkılmadan, Yoksulun malını mülkünü Zengine peşkeş çekersin Anadan üryan Yaşamı layık görürsün Zenginler malının zekâtını vermezken Sende nankörsün yoksula karşı Zengini, Yoksulun garibin sırtından indirmezsin kader Sana inancımız var derim İnanmakta çare değil kader Yoksul huzur içinde sofrasına otursa Hır gür çıkartır balı zehir edersin Yoksulu salarsın aşılması zor yola Zengin semadan ulaşırken emeline Yoksulu, umuda bağlayıp Ömrünü bitirtir sin ulaşmadan emeline Nefesi, günü rızkı için Şükür düşmez yoksulun dilinden Zengin Şükür’den anlamaz, almaz diline Elleri çıkmaz yoksulların cebinden Gözlerini alamazlar yine de sofraların dan Garibanlar derdini arz edemez kimselere Zenginlerin yanındasın hep kader Kan emişlerini seyreder Kılını kıpırdatmaz kol kola gezersin Sende yoksulun sırtında gezinirsin kader Kendisinden düşkünlere El uzatmak isteseler Fırsat vermezsin neden Yoksulu genç yaşta Çileler içinde yıpratır kocadır sın Gün göstermeden toprağa kararsın Mezarlarını kuytu köşelere kazdırır sın Evlatlarını bile Yılda bir kez olsun Mezarını ziyaretten mahrum eder Ruhlarına garibanlık kispeti giydirir Yoksul evladı olmaktan aşağılatır sın kader Mezarı otlar arasında kaybolur Adı ismi ’de unutulur zamanla Dualardan da mahrum kalır Bıraktığı nesillerin dilinde anılmaz olur Dünyada garip olan Mezarı da kıyamete kadar garip kalır Sözüm yok, Son söz senindir zati kader Yoksulun tabutu elden ele yol almaz Bir kaç kişinin omuzlarında Musallaya zor bela ulaşır Tabutu başına kimse uğramaz Birkaç kişiyle namazı kılınır Dil ucuyla helallik alınır İmam nutuk çekip övülecek kelam bulamaz Garibim garip gelmiş garip gider değil mi kader Zenginse elden ele yol alır İncitmeden musallaya tabutu konulur Başucunda bekleyeni pekte çok olur Kan bağı olmayanlar sıraya ’da dizilir İyilik meleği, yardım severdi diye İmamlar, Nefesleri tükenircesine dualar okur Övgüyle nutuk çekip anılar anlatır Helalliği ’de bitmez tükenmez uzun dualarla Tanıdık tanımadık Hep bir ağızdan âmin deyip Duyulur sesleri ta semalardan kader Hikâyeleriyle efsaneleştirilir Dilden dillere dolaştırılır Mezarına giderken alayı dizilir Sonunda mezarı ’da anıt gibi yapılır Başucunda yedi yirmi dört bekçi bekletilir Ne dersin bu işe söyle kader Kullar arasında Nasıl bir eşitlik Bu ayrımcılık değil ’de nedir ey kader. Vasıf’ın Dilinden şiirlere söz olursun, İşte böyle, Sitem dolu kelamlarla yazılırsın kader. VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU 10.11.2018 CUMARTESİ |
yine de çoğu bizden kaynaklanır.
Her şey insanın isteğine bağlı.
Haram yedikten sonra
varlık neye yarar.
Onlar da dar bir yerde yatacaklar sonunda.
Tebrikler,
saygılarımla..