TOPRAK ANA
Hayatın yükünü hissettim omuzlarımda
Hayatla mücadele de hep oldun yanımda Anlımdan terler aktı sırtım hâlâ ıslak Hayatla mücadele bu kadar zor muydu be anne Toprak ana kucak açmış gel gel der bana Çiğde düşmüş çimlere üşümem anne Sarıp sarmalar merhametlidir senin gibi Kışın en soğuk günlerinde bile üşümem anne Ne eksen yetişir yeter ki tohum düşsün toprağa Açar kollarını sığınan her varlığı basar bağrına Kurdu kuşu besler hayat verir salar mutluluğa Yuvanı kur dağlara aç bırakmaz sığın yeter ki ona Vasıf’ım ektik diktik yedik geldik bu günlere Toprakla doyduk soğuk soğuk sular içtik Üstümüz giyinik karnımız tok gördük menzili Düğünüme bekliyorum sizleri dönüyorum toprağa VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU 20.11.2015 CUMA |