Yaklaşık kırk yıl oldu bir dostum o zaman yaşadıklarını anlatmıştı ben’de ne yazayım diye düşünürken hatırıma geldi ve hatırımda kalanları duygu dağarcığımla harmanlayıp em-pati ile kaleme aldım.İÇMEYEN BİRİ OLARAK BU KADAR YAZA BİLDİM

Küçük bir kasabada
Otantik meyhanede
Tahta masalar, tahta sandalyeler
Masalarda bakır sürahiler
Fulü yanan lambalar
Geçmişi hatırlatıyor bu otantik meyhanenin
Her bir objesi.
Ah be meyhaneci
Buraya gelen insanların dertlerine ortak olan
Her birinin derdini bilen hayatını yazabilensin.

Bu akşam buralıyım meyhaneci
Seninle dertleşmek sadece niyetim
Anlattıkça huzur dolsun yüreğim
Bu akşam burası olur belki sebebi
Her şeyi unutarak sabaha ulaşsam
Sevemedim kimseyi onu sevdiğim kadar
Gururum engeldi söyleyemedim kimselere
Özlemin bittiği yerde yeniden başladı dertler
Paratoner gibi tüm olumsuzlukları çektim üzerime
Yanıyorum içten içe
Mutluluk yerine
Istırabı hecelemek düştü dilime
Yalnızım üşüyorum güneşin solgun olan günlerinde

Geçmişteki yaşanmasını istemediğim acı dolu günlerimi
Huzur bulurum belki de şu kısa olan gecede
Tatmadım mutluluğu, tatmadım neşeyi
Dert ortağım ol bu gece
Dinle, sorular sorma bir süre
İçten dinle beni samimi ve dostça
Ne geçiyorsa içimden tüm samimiyetimle
Anlatayım sana
Sabır göster bana duygulanıp ağlarsam
Hıçkırıklar içinde belki sarılırım boynuna
Dostça duygularla, gücenme sabır göster bana
Ne olur dinle beni anlatayım acı dolu hayatımı
Sözlerim bitince
Söz,
İstemem bir kadeh mey daha

Kapat dış kapıyı
Söndürme lambaları
Otur karşıma benden ’de yak bir sigara
Dumanı tütsün raks etsin yükseldikçe havaya
Yavaş yavaş anlatayım
Her ah çekişimde yansın korlansın yüreğim
Dinle beni dinle inan ki yormam seni
Daraltmam yüreğini
Ben anlattıkça
Benimle hüzünlenip dertlenme
Nemlenmesin gözlerin
Kaybetme metanetini
Cesur ol cesurca dinle beni
Huzur bulayım bir nebze olsun bu gece
Biraz olsun gözlerimin içi ’de gülsün

Zararım olmaz yaz hesaba ne yiyip içtiysek
Sabah olunca öderim
Dostça kucaklaşır
Kalkıp giderim usulca
Bu akşam buralıyım donat masamızı
Sakiliği ben yapayım
Bir kadeh bana, bir kadeh sana
Sende dertliysen benim gibi
Anlatmak isteyip de anlatamadıklarını
Yürek köşesinde gizli kalan duygularını
İşte o zaman
Sen beni, ben seni
Çok iyi anlarız
Ortak noktamız vardır dostum
Anlat, anlat sende her şeyini

Ben susuz rakı içerim
Yanında biraz peynir
Dilimlenmiş bir kaç muz
Birkaç meyve
Sen ne istersen
Gönlünce yap getir koy masaya
Bu gece bendensin
Yaz bir, bir hesaba
Duygu sinsilesi kabarık beynimde
Gözyaşım taştı taşacak içimden
Bir kasırga vurdu vuracak
Bilinmeyen âleme kattı katacak
Hudutları aşacak
Sürüp götürecek kuytu köşelere
Çok efkârlıyım çok

Bu akşam içip, içip unutmalıyım her şeyi
Efkârımı dağıtmak istiyorum
Kafamdaki kara bulutları dağıtmak istiyorum
Saki ben olacağım uzat kadehini meyhaneci
Dolsun kadehler
Koy tarih kokan plağı pikaba
Sesimizi bastırmadan
Yavaştan, yavaştan çalsın meyhane havası
Dertli olsun bizimde gönül havamız
Tokuşturalım kadehleri
Bu akşam sarhoş olmak istiyorum
Efkâr sarhoşluğundan kurtulup
Mey sarhoşu olmak istiyorum
Dışarısı zaten çiseli dumanlı
Çok soğuk havası var
İçimde izleri silinmeyen bilmediğim ürpertiler

Sönmek üzere olan sobaya doldur odunları
Yavaş yavaş harlansın
Bizim yavaş, yavaş leyla olmamız gibi
Şu küçücük soğumak üzere olan
Meyhane sımsıcak olsun
Yak bir mum koy masanın ortasına
Dertlerimize oda ortak olsun
Huzur kaplasın boş olan masaları ’da
Bu gece benim gecem olsun
Dinle beni dinle ki
Sende çoklarının dertleri sırları vardır
Bana söyleyecek gönlümü hoş edecek
Anlamlı yol gösterici sözlerin vardır
Ancak, sen anlarsın halimden sen
Bir gün yeniden seversem sebebim ’sin
Gönül pencerem de ardına kadar açılır o zaman.

Teselliye çok muhtacım
Beni anlamıyorlar, sevgi nedir bilmiyorlar
Sevenler için hayat zor geçer diyorlar
Kısmet değilmiş mesut olmakta bana
Şu masaların ne sırları vardır dili olsa’da konuşsa
Ne dertliler oturdu ne ah çekenler gelip geçti
Hepsinin derdi kederi kesişti bu tahta masalarda
Kimi yalnız başına kadehlerle konuştu
Kimi bir dert ortağıyla
Çoğunun dertleri ortaktır mutlaka
Sonsuza kadar kalsın
Şu masalar şu tahta sandalyeler
Her birinde ne acıklı hikâyeler vardır
Gözyaşları karılmıştır kadehlere her yudumda
Buralar böyle kalsın otantikliği bozulmadan
Acılar meze olur dert olur ah olur yürekte harlanır
Buralar benim gibi dertlilerin meyhanesi
Dostlukların pekiştiği yer
İçtikçe bu masalarda sırlar saklanmaz
Süslü püslü laflar, edebiyattan lügat’ tan bahsedilmez
Her şey olduğu gibi, dil döndüğünce anlatılır

Vasıf’ım Bir zalime gönlümü vermiştim
En değerli günlerimi zamanımı
Ona bağışlamıştım
Yaşamım sanmıştım, ben sanmıştım onu
Hayatım kanım sanmıştım
Onsuz yaşamım olmaz sanmıştım
Elimi kolumu kalbimi benliğimi ruhumu vermiştim
Bir gün haber vermeden
Ansızın terk edip gitti beni
Aşkı mutluluğu sevilmeyi bırakıp
Paradan yana yaptı tercihini
Her şeyimi kaybettim kendimi ateşlere attım
Çaresiz kaldım
Nasıl yaşarım diye çıldırdım
Bir yol göster meyhaneci nasıl yapayım.

VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU
20.10.2018 CUMARTESİ