BİR KURŞUN SANA, BİR KURŞUN BANA
Öyle özledim ki seni
Öyle hasret ki yüreğim Zifiri karanlık dünyam Sensiz buralar çok soğuk İçim ürpertiler içinde Tüylerim diken, diken Nerelerdeyim bilemiyorum Kayboldum deryalardayım sanki Bulamıyorum kendimi Hasretine gücüm ne kadar yeter bilemem Sakın ha unutma beni olur mu? Sakın ha silip atma yüreğinden Sakın ha bir başkasının yüreğine bağlama yüreğini Ben, Acıların, çilelerin, gözyaşların, Doğduğu menbayım Çağlayan oldum akıyorum Aklımda cevapsız sorular sinsilesi var Kendime sorduğum her bir soru ’da Çaresiz kalıyorum Renkler değişik gün doğsa da, bana Bir başka görünüyor her bir yer gözüme Tanımlayamadığım Cisimler dolaşıyor çevremde Gitmeseydin kalsaydın keşke benimle Hayatım çok farklı olurdu senle Unutmak istiyorum geçmişi Zorluyorum belleğimi Olmuyor, Yolundan sözünden dön diyor yüreğim Seninle el ele dolaştığımız yerler Her bir mekân yabancı kaldı bana Senden kalan hatıraları Bir, bir yırtıp yakmak istiyorum Olmuyor, yapamıyorum Olmuyor bu hayat bu yaşam Sensiz olmuyor Elim varıp kıyamıyorum Öpüp kokluyorum sen diye Hoşça kal hatıralar diyemiyorum Şu koskoca meydanda dolaşıyorum Dönüp, dolaşıp geldiğim aynı nokta İçim acıyor Senle beraber olduğumuz o yerleri Terk edemiyorum Unutmak istiyorum dünümü geçmişimi Yalnızca bu günah bu çile bu azap İkimizin, İkimizin kaderi bu Ayrılık varken hayatımızda Gözyaşıyla acıyla Son bulacak bu hayat erinde sonunda Parktaki o çınar ağacı dallarında Ellerimizle beslediğimiz güvercinler var yalnızca Bana küskünler sanki Gelmiyorlar yanıma Dinleyin beni dedim Küsmeyin dost olalım yine sizlerle O anki duygularımla seni anlattım onlara İsyanımı haykırışlarımı İçimde sönmeyen volkanın nedenlerini Nihayeti anladılar beni Kanat çırparak Toz duman içinde doluştular yanıma Gururumuz onurumuz incilirdi Anlatamazdım seni başkalarına Söz olur dolaşırdı dillerde Duygularımı korkmadan anlattım Hayat böyle acılar içinde devam edecek Yaşadıklarımıza kader, Ve hayat böyle diyelim Bitsin gitsin sevdiğim. Bazen ölümü, Kurtuluş olarak düşündüğüm ’de oluyor Elveda deyip Bir kurşun sana, bir kurşun bana Sıkmalıyım kafamıza Böyle son bulsun istiyorum Olmuyor yapamıyorum işte Kaderimiz utansın diyor Vebalin ’de benim omuzlarıma Nihayet bulsun çekilmesi zor olan bu hayat Vasıf’ım El ayak çekildi İnsanlar evlerine, Güvercinler yuvasına döndü Yine kaldım tek başıma Artık korkmuyorum karanlıklardan Sokak lambaların aydınlattığı Bazen farelerin koşuşturduğu sokaklardan Korkmuyorum, Sanki sen varsın yanımda Sarılı kolların bedenimde Korkularım firarda Cesaretliyim bu gece Eğmedim boynumu korkulara Ne olursa olsun umuda yelken açtım yine de Sen varsın hücrelerimde sen, Sen olacaksın yine de sen. VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU 28.10.2018 PAZAR |
Eski yılı (2018), uğurladık…
Yeni yılın (2019), Türk Milletine ve sevdiklerinizle birlikte, sağlık, mutluluk içinde geçmesini ve huzur getirmesini dilerim…
……………………… Saygı ve selamlar..