0
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
1056
Okunma
dizindeki yazı mı
hayır karanlık pencerenin arkasındaki yalnızlık
çiçeklere selam veriyor
kapıdan çıkıp unutuyor bizi
çakıl taşları ara bul canım sıkkın
değiştirip duruyorum ikide bir parmaklarımı
içinde ürperen ben miyim
bana saklanıp olağan üstü bir heyecanla
tükenmeye kalktığın serap
eskiden bir sise dalı vermiştik
bahçelere kapılıp su verdiğimizde ağaçlara
sevinen sevinçli bu güzel uyku
bir daha hiç gülümsemeyecek kimseye
saklanıp dudağını verecek sana
hiç ilerlemesin istiyorsa
aya güne karışıp şarkılar söylesin
danslar tavernalar
sonra kuyuların en derin sessizliği
kucaklayıp sarsın bizi
alakadar olup konuşmayacağım
ses edip bir kaç mısra
çıkarsa istemsiz kalbimden
arşa çıkıp
bu güzel gecelerden acılarımızı dinlesin.
