saat dört buçuk birazdan yemek telaşıyla tutuşur ellerin
kendini mutfağına adamış önlük takan robot gibi hisseder misin bilmem
ama düşlerin görünmesin diye halı altına süpürdüğünden eminim
günü saat hesabıyla paylara bölüp kendine düşen zaman aralığından bakarken bize olay ufkunu" geçtiğin oluyor mu hiç ?!
çevrene verdiğin duyarsızlıktan ötürü özür dilemek bir yana astral bir seyahatin orta yerinde bölündü diye hülyan çatıyor musun kaşlarını gerçek kılıflı hiçliğe
söylesene;
inandığın tüm değerler meşru zeminde kaymadan ayakta tutabiliyor mu ruhunu
ve sen,,
sevgiden bahsederken içinden kirpiklerinle ördüğün dikenli tellere rağmen kalbinle barışabildi mi gözlerin suretini bir türlü silemediğin aynaya üşüşen o son bakışımın yüzü ve suyuna istinaden
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
mutfak robotu şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
mutfak robotu şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
" meşruiyet " deyince, aklıma diyojen geliyor.bizim Sinoplu filozof.hani şu güpegündüz el feneriyle kalabalığa dalıp, insan arıyorum insan diye haykıran.bi de diyorum sitedeki bazı şiirleri gezip cinsiyet ayrımcılığı ve bağnazlığı tavan yapmış mısraları görse, kıyıda yaşamayı bırakır, gölgesine İhsan eylemeyen ıssız bir adaya fıçı atardı garibim.esenlikle :))