Kadınım,(*)
sanmaki eksiğim
Barış’tır adım.
Çabalar didinirim
senin kadar erkeğim.

Yuğar-yıkar
korurum cephe gerisini,
acı-tatsız-az belki
kurarım sofranı kollarım seni.
Sevgini paylaşır, ard işlerini yaparım,
katılmam ama savaşa,
taşırım omuzlarımda yorgun gecelerini.
Başım örtülü olsa da,
anayım
barıştan yanayım.

Erdikçe sen erdemine,
döllerim düşlerini gecelerimle
erim.
Sevgini 9 ay 10 gün besler,
can verir, doğururum.
Birde baş aşşağı tutup, kıçına şamar vururum;
Şaşar,
insan olur-solur,
çırpına-ağlata,
sen rahim-sulu-balığı
yollarım hayata.
Kesilsede göbek bağım,
asla kopmam adı güzel olandan,
anayım,
senden yanayım.
Olsun
başkaları Savaş koysun,
Barış’tır adı yavrumun.

Böyle-ölesiye
sevmeyin beni,
sevgim köreltmesinin gözlerinizi,
gitmeyin cepheye,
ölmeyin-öldürmeyin,
Benim için yok edeceğine bu kadar,
yaşa-yaşat insan kal
kaybet ne çıkar.

(*) BARIŞA ÖZGÜ (6) Şiirinden aynen alınmıştır.