Önce kuşlar düşüyor Şehrin sokaklarına Sonra Bütün sarhoş tanrılar
Buralar sessiz Çıt çıkarmıyor Yağmur duasını unutan Dil yanığı ruhlar Solgun bir resim asıp gözlerine Öylece Çıkıyorlar sokağa Ve Acılarına inen perdede Gülüşleri Hayali bir karakter yalnızca
Oysa Son/bahar Nazlanıyor şehrin saçaklarında Giydirip Birkaç çürük kelimeyi Gazel döken ağaçların kızıllığına
Ki; Sen yoksun Bu şehirde Uzağımdasın Ve Uzaklığınca Hiç gelmeyecek gibi duruyorsun Şehir Kendi omurgasında çürüyor ses(n)sizce …....
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Uzaklığınca... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Uzaklığınca... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
'Yollar kavuşma sebebi olduğundan mesafe denen şey aramızda kalsın'...
İnsanlar ne kadar yakın ya da uzak mesafede olursa olsunlar, o mesafe diledikleri an kapanır.. önemli olan yüreğe konan mesafe..Çünkü o mesafe hiç kapanmaz..Hep uzağında durur..
Efkarımsın şiir,sessizlik biçtiğimiz şiire acı ve yokluk ekledik. Bir de, sonbaharın anason kokusunda gazel döken ağaçların kızıllığının yüzünden toplanmıyor hayat.Tebrikler.Şiirle.