ŞİRAZE-26
ŞİRAZE GÖRÜYORUM
Hüznün pençeresinden, bakmaya alıştırdın Mutluluklar terk etti, huzuru arıyorum Kalan sevinçleri de, ellere bölüştürdün *** Zaman akıp gidiyor, hep sona yürüyorum *** Ömür nasıl bitiyor, Şiraze görüyorum Poyraz oldu her zaman, başımızda, esende Sen ne kadar üzülme, "geleceğim" desende Yaşanacak mutlaka, olsan da, olmasan da *** Her geçen gün araya, bir duvar örüyorum *** Ömür nasıl bitiyor, Şiraze görüyorum Perişanım düşlerim, kabusa dönüşeli Kaç yıl oldu saydınmı,seninle tanışalı Gözlerimde uyku yok, hasreti konuşalı *** Tüm bu olup biteni, kendime soruyorum *** Ömür nasıl bitiyor, Şiraze görüyorum Şu halimi görenler, neden diye sormuyor Dost dediklerim bile, çektiğimi görmüyor Darmadağın hayatım, bir düzene girmiyor *** Kabuslarımı bile, hep hayra yoruyorum *** Ömür nasıl bitiyor, Şiraze görüyorum Gönül denilen mefhum, mutluluğu demler mi Beni perişan eden, bitmeyen elemler mi Kader ve yazgımızı, yazan şu kalemler mi *** Senle geçen her anı, hep başa sarıyorum *** Ömür nasıl bitiyor, Şiraze görüyorum Yalnızlık büyük acı, sen başla alışmaya Tahammülü kalmadı, dudağın gülüşmeye Bizim hakkımız yokmu, aşk ile buluşmaya *** Ukte içimde sevda, hayaller kuruyorum *** Ömür nasıl bitiyor, Şiraze görüyorum Gözün açık gidecek, Lüzumsuz’um göçerken Yıllar yılı durmadan, yalnızlığı içerken Tuba’nın dallarında, sevda çiçek açarken *** Çok az kaldı bilesin, menzile varıyorum *** Ömür nasıl bitiyor, Şiraze görüyorum Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
Harika bir seri...
Tebrikler Sadık Bey...
Nicelerine...