İçim acıyor
Özlenen tüm güzellikleri
kendi elimizle boğuyoruz. Ben! Ben diye diye sözleri bencilleştiriyoruz. Çekemiyoruz, kıskanıyoruz, bir başkasının başarılarını. Küçük alkış seslerini, büyüterek gülümsetemiyoruz. Bırakmışız sevilmeleri, saygıyı paspas altı süpürmüşüz. Beklentiler büyüdükçe büyüyor; isteklerin sınırı çizilmiyor. Güzellikleri diliyoruz, perde arkasından izliyoruz. Otuz iki dişli gülüş bekliyoruz. Ama el sallamayı unutuyoruz. Bir "Merhaba"yı çok görüyoruz. Dil... Neden zehrini cana döküyor? Acı vermek hoşuna mı gidiyor? Kendi canı çok mu acıyor? Cevapsız sorularda boğuluyoruz. |
1. kibir veya gurur, ya da enaniyet yani egoizm.
2. ihtiras yani dostları ürkütecek kadar hırs sahipleri
3. haset...kötülük istemek.
Allah üçünden de bizi ve de milletimizi korusun.şiire tebrikler ve size saygılar...