ZIYLAK DAŞ
Ah şu çocuklar
iyi ki halâ sokakta iyi ki halâ oyundalar Çoktaan unuturdum yoksa en güzel filakayı senin seçtiğini Yalnız bir şey var ki şimdilerde aynalı çizginin adına sek sek diyorlar gözlerde aynı muzip gülümseme aynalar arası seken o taşa verilen adın filaka olduğunu ise hiç bilmiyorlar Filaka gönlümde maziye bakan yöne açılan bir pencere saçlarım savrulurken yüzüme yüzüme Hatırlıyorum da evcilik oynamayı en çok sen isterdin bense sen ne seversen onu Sıkılmaz bıkmaz sabahtan akşama ev kurar ev bozardık Tavuk niyetine sahiplendiğimiz salyangozlar arkalarında pırıltılı izler bırakarak ertesi güne kümesten kaçmış olsalar da bir elinde kova bir elinde çalı süpürge kapının önüne yığmayın şu çer çöpü diye titizlense de halam Hiç aldırış etmez etkilenmez yeniden yeniye aynı enerjiyle üstelik daha da bir hevesle gönülde boy veren o eşsiz sevgiyle Haydii sil baştan tuğla kiremit porselen kırığı renkli kağıt parçaları çalışkan karıncalar misali artık ne geçtiyse elimize yürekte kocaman bir mutluluk en güzel şehirde en güzel eve sahip olma hayali tly |
Adımlarımızı kısa tutanlar...
Kimbilir...
Tebrikler Tülay Hanım...