Bu aŞKı öLüMSüZ KıLDıK BiZseni benim kadar kimse sevemez,özleyemez,şımartamaz,koruyamaz dedi Adam ve sarıldı sımsıkı Kadına -ama son kez değil- Kadın ağladı vagonlar seyir halinde terkederken gözbebeklerini bir eli zoraki vedalaşırken kutsal sevdasıyla üşüdü birdenbire gülümsedi diğer elindeki eflatun çiçek dokun dedi bana Kadın her dokunduğunda gökkuşağı doğdu hücrelerine tebessüme boğuldu kirpikleri,alnı,gözleri,dudakları,burnu,gamzeleri çünkü Adam en çok yüzünün coğrafyasını severdi seviyordu sevecekti!!! nagi han (Eskilerden bir karalama..) |